Moh le ke Senggang 1 .. Kuale Kangso bando dighaje

Ceghite ini udah teman kaghang dua tahun lalu. Cecadangnye untuk membeghi ilham kepade Keghajaan Pakatan Ghakyat Peghak untuk memajukan Peghak sebagei satu destinasi Pelancongan Histo-Toghizem. Kemudian beloger Mat Saman Kati @ MSK mencadangkan ago teman menulih dalam loghat Sungei Peghak. Katenye, disamping kite mempeghomosi histo-toghizem di Peghak, kite juge kene peghomosi loghatnye. Teghime kasih MSK.

Teman nak ceghite satu mende. Ceghite ini boleh belaku bile-bile masa je daghi sekaghang. Ceghitenye begini …

Teman dapat nahan tige kuoge oghang putih dalam tiga buah teksi. Asai kisah ni dalam base omputih, tapi teman cuba teghanselet dalam base teman ..

Sekali lagi teman peghingatkan, ini ceghite yang teman teghanselet je. Base asainye teman tak paham dan kome yang bacapun tak akan paham. Maklumle tige kuoge oghang putih tu, ade yang datang daghi Lisbon, Holland dan London. Menurut deme, deme datang sebab wasiat datuk nenek moyang deme dulu sughuh datang ke sini. Tekejut beghuk deme bila teman nahan teksi yang deme naik itu. Agaknya deme tak peghasan yang teksi itu le yang mengalo oghang putih dari Malaya tahun 1942 dulu .. Toyota Crown buatan Japang.

Niat teman mase itu hanyele nak selamatkan deme daghi dipelaghikan oleh teksi Jepun itu. Oleh keghane teksi tu teman nampak ngesut je mase ngeliling Jam Beso Kuale pada pagi Sabtu, teman dan anak buah colik le penumpangnye. Hajap ape di teman. Teghe ke tegheghis ke lantak le. Janji dapat colik untuk bebeghape haghi. Nyampang pulak degheba teksi tu teman kenai.

“Jangan ghepot polih dulu. Nak ghepot tunggu tige haghi lagi. Tambang nanti deme bayo. Kalo deme tak bayo, teman utang”.

Pecaye pulak degheba teksi tu pade teman. Kalo tak dibayo di oghang putih tu nanti, tumpole teman. Jenuhle teman nak nyako pangkei pokok getah musim-musim ujan ni.

“Wat hepen, wat hepeng?”

Teman angguk-angguk je. Anak-anak buah teman bukak bonet teksi. Angkat dan angkut beg-beg deme naik besika tua. Ataih lantin ade ghage. Ghage ni kalo musim bebuah, tempat isi deghoyan atau langsat yang dibawak daghi dusun ke jalan beso. Nak angkut beg je kena gune sepuluh buah besika. Nasib baik ade besikanye. Beghat pulak tu .. ape ke mende dalam beg deme ni . Deme nak pindah teghuih ke ..

Nyampang nunggu bebudak bawak beg tu patah balik ambik oghang putih ni, teman bawakle deme jalan kaki ke lembah. Cup cap cup cap je deme nangkap gambo. Takdepun teman nampak deme ni takut pade teman. Dalam hati, teman yang amat takut. Maklumle kalo banding sais badan, jauh bebeno. Deme tu semua beso tagun. Teman jamu deme dengan cendoi dan lakse kuale. Banyak pulak makannye. Siap tambah lagi. Yang tambah tu deme le yang mayonye. Takde teman sio nak mayonye. Ini udah keluo daghi peghomosen bajet.

Kemudian teman angkut deme dengan besika tadi. Bukanle duduk dalam ghage. Ghage dan beg deme udah ditinggeikan dalam pegho-pegho yang belabuh di jeti istana segenting keghe Sungei Peghak. Dudukle deme ataih lantin besika. Hantap benor deme ni weh. Jalan pulak tu naik bukit tughun bukit. Anak-anak oghang putih ni ade yang duduk ataih palang besika. Seghonoknyer deme. Lain kali kene angkut dengan bas Kati. Senang. Lagipun teman ghase lesen bas singgah-singgah ngale ke Bukit Chandan masih milik bas Kati. Dedulu bas Kati le yang mawak oghang ke Bukit Chandan. Sekaghang oghang Bukit Chandan semua udah ada keghete atau moto. Tak disio deme naik bas pendek ni.

Letih mawak oghang yang hantap-hantap ni. Singgah kejap di Galeghi Sultan Azlan Shah. Sebelum jadi galeghi, ia adalah sebuah sekolah, Sekolah Muzwin. Lebih dikenali sebagei Istana Hinggap sementaghe menunggu Istana Iskandariah siap. Menughut ceghite zaman bebudak, istana ini beghantu. Ade bilik yang tak boleh dimasuki. Bile udah jadi sekolah, hantunya tak mahu-mahu keluo. Bionye le janji jangan dia ngaco. Tapi ade kale hantu tu ngocah juge. Histeghiale jadinye, tapi takle sekuat histeghia dekat Pahang tu.

Beghebut-ghebut oghang putih tu masuk galeghi. Tak sempat besika beghenti, deme udah melompat tughun. Cup cap cup cap sana sini. Ilang ghaib bile deme masuk dalam. Kebetulan pulak ada satu ghombongan bebudak sekolah beghebut tughun bas pegi cup cap cup cap dekat pokok-pokok bunge dan pintu masuk galeghi. Bukannya deme beghebut nak masuk ikut pintu, tapi beghebut nak meli ais keghim di luo galeghi tu. Jenuh cikgunye ngalo deme masuk. Liat bebeno deme nak masuk. Kesian bangseku. Ape udah jadi dengan bebudak Melayu ni?

Bebudak sekolah yang datang lewat udah keghumun bas nak balik. Kedengaghan deme mujuk cikgunye.

“Cikgu, kita singgah dan mandi dekat Ulu Kenaih le. Tak payah le masuk muzium. Kaghang ujan tak sempat mandi”.

Dekat bas tertulih alamat Bote. Sah bebudak sekolah Bote ni. Bas udah pegi, tapi oghang putih tak keluo lagi. Ape ke mende deme buat lame-lame dalam galeghi tu? Udah sejam weh. Bionyele.

Sejam setengah baghu oghang putih tu kuo. Teman panggei naik besika. Tak payah kayuh teghuk-teghuk sebab tughun bukit . Teghuih je sampei Masjid Ubudiah. Baghu pukui 12 tengah haghi. Belum masuk waktu Lohor lagi. Oghang kuale tak nyebut Zoho tapi nyebut Loho. Sesuai dengan name agama iaitu ISLAM .. Isyak, Subuh, Loho, Asar dan Maghrib. Itulah makna ISLAM. Jangan tinggaikan semayang lima waktu. Oleh keghane belum masuk waktu lagi, deme boleh masuk mesejid. Janji pakai jubah. Lawa dan segak deme pakai jubah masuk mesejid. Lamenyer deme dalam mesejid. Ape ke mende yang lame-lame sangat tu. Nak kate deme semayang, ini bukan gegheja. Haghi ini bukan haghi Ahad. Lagipun deme mane boleh semayang dalam mesejid. Teman kalo masuk mesejid 10 minit je. Itu kighe lame le. Kekadang lima minit je. Teman tengok jam dekat setengah jam deme abihkan mase kat dalam dan kat luo mesejid.

Udah deme naik besika , deme teghojun balik. Cup cap cup cap pulak dekat makam. Temanpun tak peghonah begambo di makam dighaje tu.

Kemudian teman bawak oghang-oghang putih ni pegi Istana Kenangan. Istana ini udah jadi muzium. Situ ghedup. Sambil nunggu deme, teman nyando pade pangkei pokok yang beso di luo muzium tu. Lelap hinggele anak buah kejut. Kemudian singgah dekat depan pintu masuk istana. Cup cap lagi. Nak masuk tak boleh. Takde appoinmen. Demepun jenih tak kisah. Memang deme ni ikut law. Tak boleh masuk tapi dapat cup cap dari luopun jadile. Ahenye keme sampei ke jeti Segenting Keghe. Teman dan deme naikle ke ataih pegho-pegho yang disediakan.

“Tak boleh jadi ni. Deme ni hantap. Deme tak boleh naik pegho. Kaghang tenggelam sambo di boye. Pindahkan deme naik moto sangkut. Beg-beg deme je dalam pegho”, aghah teman pade anak buah.

Besika tinggei dan dighantei pade tiang jeti. Tak boleh angkut naik pegho atau bot. Tak muat. Waktu-waktu camni ayo Sungei Peghak sebak. Elok juge ayonye sebak. Takdele kisah sangat sangkut ataih pasio atau ataih sembei. Lagipun keme semua pakai baju pelampung. Oghang putih kate, safety first.

Cup cap lagi. Siap main ayo pulak tu. Isk ..